Τρίτη 19 Φεβρουαρίου 2008

Ταυτότητα

Αυτό που ο καθένας από εμάς αντιλαμβάνεται σαν τον πραγματικό του εαυτό – ή που είναι ενδεχομένως ο πραγματικός του εαυτός – είναι πάντα απολύτως συνειδητό; Είναι ταυτόσημο με την βιωμένη εμπειρία; Εντοπίζεται εναργέστερα στην ιδεατή εικόνα του εαυτού μας; Αποκρυσταλλώνεται με διαύγεια στις επιθυμίες και τα όνειρά μας; Πραγματώνεται με απόλυτη αντικειμενικότητα στη φαντασία μας;
Ο άνθρωπος είναι σαν το ρόδι, με χιλιάδες, άπειρους σπόρους έτοιμους να ξεχυθούν στο σύμπαν και να το φωτίσουν ανεξίτηλα με όλες τις αποχρώσεις του κόκκινου, από το βαθύ μελανό του αίματος μέχρι το λευκό της άγνοιας και της αγνότητας.

Ένα ρόδι που σκάει είναι ο ειλικρινής, ο ελεύθερος άνθρωπος!

3 σχόλια:

Black Diamond είπε...

Ο άνθρωπος είναι σαν το ροδι?
Ναι...
Σαν ρόδι πέφτει... Σκορπίζεται... Ανοίγει... Χρώματα τινάζονται παντού... Μυρωδιές... Αναμνήσεις το κάθε του κομμάτι... Παρελθόν. Μέλλον. Παρόν.

Καλησπέρα :)

Desposini Savio είπε...

η ύπαρξη μας.
τίποτα δεν συμβαίνει κατά λάθος.. ούτε καν οι αντιδράσεις μας.
απλά το μυαλό δεν ξέρει να σκέφτεται. πόσα εκατομμύρια δυνατοτήτων σκέψης και δράσης μένουν σε κατάσταση λήθης..

Άρπαγος είπε...

black diamond καλησπέρα,
παρομοιώσεις μπορούμε να βρούμε πολλές. Αυτό που είναι ενδιαφέρον είναι να συνειδητοποιήσουμε τις διαστάσεις, φωτεινές και σκοτεινές, και τις δυναμικές μας. Και δεν είναι είναι απαραίτητο πάντα να πέφτουμε!

Δεσποσύνη, ας είναι και σε λήθη. Οι δυνατότητες να ενεργοποιηθούν πάντα υπάρχουν. Να είμαστε έτοιμοι και πρόθυμοι, αυτό έχει σημασία!