Απέναντι από μια άλλη ήπειρο, απέναντι από έναν διαφορετικό πολιτισμό και με φυσικό σύνορο την αεικίνητη αρμύρα δεν μπορεί παρά να σκεφτεί κανείς το μεγαλείο της διαφορετικότητας και το παράλογο της σύγκρουσης.Μια παραλία με σπασμένα και σκόρπια βράχια σε διαφορετικά μεγέθη και σχήματα, συνταιριασμένα αρμονικά και καταλαμβάνοντας το καθένα το δικό του μετερίζι μπορεί να αποτελέσει ένα κάποιο μονοπάτι.
Πόσο βαρετή θα ήταν άραγε αυτή η παραλία αν η λίθινη πλάκα ήταν ενιαία και ομοιόμορφη;
3 σχόλια:
Καλώς μας ήρθες Άρπαγε! Όμορφο φαντάζει το λιμάνι σου κι ας είναι σκοτεινό. Χαίρομαι που εγκαινιάζω την αλληλόδραση! Είναι πραγματικά τόσο όμορφη η διαφορετικότητα στη φύση. Και τόσο συχνή. Μακάρι να ήταν τόσο φυσική και στα μυαλά μας...Καλησπέρες!
Μου άρεσε πολύ η φωτογραφία σου. Είναι βεριτάμπλ ασπρόμαυρη, ή την έχεις επεξεργασθεί ;
Βεριτάμπλ ασπρόμαυρη. Είμαι οπαδός της μπρεσσονικής λογικής και προτιμώ να βγάζω φωτογραφίες ρυθμίζοντας εξαρχής τις παραμέτρους και έχοντας όσο γίνεται πιο καθαρή την εικόνα που θέλω στο μυαλό μου. Είδα στο προφίλ σου ότι αγαπάς την φωτογραφία. Ελπίζω αυτό να αποτελέσει εφαλτήριο και για μια φωτογραφική επικοινωνία. Σε ευχαριστώ
Δημοσίευση σχολίου